ساریگل

این منطقه کوهستانی و تپه ماهوری که از سال 1352 با نام شاه جهان تحت حفاظت بود، در سال 1361 به ساریگل تغییر نام یافت. منطقه  شده ساریگل با مساحت 21309 هکتار در غرب پارک ملی  ساریگل وخراسان شمالی قرارداد. این منطقه به نسبت دست نخورده به منظور حفظ تنوع وارتقا آن، تحت حفاظت قرار گرفته است. دامنه ارتفاعی 1240 تا 3020 متر، دما و بارندگی متوسط سالیانه 12 درجه سانتیگراد و 275 میلیمتر، منطقه رادارای اقلیم نیمه خشک معتدل نموده اند. ساریگل از تنوع زیستی گیاهی و جانوری خوبی برخوردار است. حدود 200 گونه گیاهی از جمله  ارس، زالزالک، انجیر وحشی، گردو، بید، سنجد، زرشک، نسترن کوهی، شیرخشت، چوبک، فرفیون، کنگر، زنبق، گاوزبانو پامچال در منطقه شناسایی شده اند. گیاه دارویی و صنعتی باریجه به وفور در منطقه یافت میشود. ساریگل زیستگاه یکی از اصیل ترین و زیباترین پستانداران ایران یعنی قوچ و میش اوریال است. از دیگر گونه های مهم جانوری منطقه میتوان به پلنگ، بز و پازن، گرگ، روباه معمولی، گربه پالاس، سمور سنگی ، سنجاب زمینی، تشی، کبک، تیهو، بلدرچین، هما، دال، سنقر، بالابان، شاهین، دلیجه، مارجعفری، افعی سیاه،کفچه مار خراسانی و تیر مار اشاره کرد. ارزش ذخیره گاهی ژنتیکی منطقه، جلوه های طبیعی حاصل از جلوه های طبیعی حاصل از جنگلهای  ارس ، مراتع سرسبز با گل های متنوع بهاری، دره ها، آبشارها، رودهای پرآب و راههای دسترسی مناسب، زمینه فعالیت های علمی ، پژوهشی و گردشگری را در منطقه فراهم کرده است.