مراکان
مراکان که از سال 1344 تحت حفاظت قرار گرفته، از جمله مناطق حفاظت شده قدیمی ایران به شمار می آید. این منطقه با مساحت 103983 هکتار در کنار رودخانه ارس در استان های آذربایجان شرقی و غربی قرار دارد. دامنه ارتفاعی منطقه 720 تا 2100 متر، متوسط بارندگی و دمای سالیانه 280 میلیمتر و 12 درجه سانتیگراد، منطقه را دارای اقلیم خشک معتدل نموده است. رودخانه دایمی آق چای منطقه را به دو نیمه شرقی و غربی تقسیم میکند. مراکان از تنوع گیاهی و جانوری بسیار خوبی برخوردار است. از جمله گونه های گیاهی منطقه می توان به گون، چوبک، درمنه ارسبانی، علف جارو، کلاه میر حسن، ریش بز، میخک، گل ماهور، نسترن وحشی و انواع نیام داران اشاره نمود. وجود زیستگاه های مختلف در منطقه موجب تنوع حیات وحش جانوری در آن شده است. مراکان زیستگاه اصلی قوچ و میش ارمنی در ایران و گذرگاه عبور آن به ارتفاعات مناطق مجاور محسوب میشود. دیگر جانوران مهم منطقه عبارتند از: بز و پازن، پلنگ، سیاه گوش، گرگ، گربه وحشی، کبک دری، کبک، عقاب طلایی، کرکس، درنای معمولی، درنای طناز، لک لک، انواع کوکرها، یله مار، سوسن مار و افعی البرزی. حدود 25 درصد از انواع پرندگان کشور در این منطقه رویت شده اند، غنای حیات وحش، مناظر طبیعی بسیار زیبا و آثار مذهبی و تاریخی نظیر کلیسای سنت اتانوس، کلیسای چوپان و کاروانسرای شاه عباس زمینه جلب گردشگران وپژوهشگران به منطقه شده است.