دنا

این منطقه کوهستانی با مساحت 93660 هکتار واقع در استان های کهکیلویه و بویر احمد و اصفهان، به دلیل طبیعت دست نخورده و غنای زیستی آن در سال 1369 حفاظت شده اعلام شد. منطقه ای است کوهستانی با یخچال های دایمی و رودهای پر آب، دامنه ارتفاعی 1360 تا 4413 متر، متوسط بارندگی و دمای سالیانه 650 میلیمتر و 14 درجه سانتیگراد، منطقه را دارای اقلیم های نیمه مرطوب و مرطوب سرد با دوره های یخبندان طولانی در ارتفاعات نموده اند. نیمه شرقی منطقه ای دارای پوشش علفزار و نیمه غربی آن با رطوبت و تنوع زیستی بیشتر به طور عمده دارای پوشش جنگلی هستند. 440 گونه گیاهی در منطقه شناسایی شده اند. گونه های گیاهی مهم منطقه عبارتند از: بلوط ایرانی، بنه، بید دنایی، بادام، شن، کیکم، زالزالک دنایی، زبان گنجشک، گیلاس وحشی، ارس، گلابی وحشی، مینای دنایی، گون، کلاه میرحسن دنایی، جاشیر، آویشن دنایی، باریجه، لاله واژگون، مرجانی دنایی، سرمایی دنایی، شنگ و کتان دنایی. منطقه دنایی یکی از رویشگاه های طبیغی چنار در ایران محسوب میشود. از جمله گونه های جانوری مهم منطقه میتوان سنجاب ایرانی، بز و پازن، قوچ و میش، گرگ، شغال، روباه معمولی، خرس قهوه ای، راسو، پلنگ، گربه وحشی، گربه جنگلی، سیاه گوش، کبک دری، هما، عقاب طلایی، عقاب دو برادر، انواع سارگپه، قرقی، گرزه مار و مار شاخدار ایرانی را نام برد. تنوع زیستی زیاد، قله های برف گیر دنا ، چشن اندازهای زیبا، رودهای پر آب و راه های دسترسی به نسبت مناسب، زمینه های لازم برای فعالیت های گردشگری، ورزشی و پژوهشی را در منطقه فراهم ساخته اند.