شیراحمد

این منطقه که از سال 1375 با هدف حمایت از آهو و زیستگاه های کویری تحت حفاظت بود، در سال 1381 به پناهگاه حیات وحش تبدیل شد. این منطقه دشتی، کویری و تپه ماهوذی با سطحی برابر با 22847 هکتار در استان خراسان رضوی واقع است. دامنه آن 915 تا1380 متر بوده و بارندگی و دمای متوسط سالیانه 175 میلیمتر و 14 درجه سانتیگراد از اقلیم خشک بیابانی گرم برخوردار است. رودخانه کال شور که مرز شمالی منطقه را تشکیل میدهد، تنها منبع دایمی آب پناهگاه محسوب میشود. پوشش گیاهی منطقه به طور عمده شامل گیاهانی نظیر تاغ، گز، بادام کوهی، چوبک، گون، درمنه، قیچ، علف شور ، گز آتشین، خارکو، اسفناج کوهی، کما گلرنگ،شقایق شاخدار زرد و هزارخار است. گونه های مهم جانوری پناهگاه عبارتند از: آهو، جبیر، خرگوش، کاراکال،گربه وحشی، کفتار، گرگ، سنجاب زمینی، هامستر دم دراز، خارپشت ایرانی، خفاش بال سفید، عقاب شاهی، عقاب طلایی، کرکس دلیجه، سارگپه بالابان، کبک، هوبره، شاه بوف، سهره،، پرستو، مار جعفری، مار شاخدار، گرزه مار، بزمجه، آگامای خراسانی، آگامای وزغی شانه صورتی، کورمار شنی، رودخانه کال شور محل مناسبی برای طمستان گذرانی پرندگان آبزی چون بوتیمار، حواصیل، خوتکا، اردک سرسبز و آنقوت به شمار میآید. در یک محدوده 30 هکتاری و محصور در این پناهگاه برنامه حمایتی تکثیر جبیر اجرا میشود. نزدیکی به مراکز جمعیتی و وجود راه های دسترسی فراوان زمینه ساز جلب گردشگران به منطقه هستند.