توران

بخش جنوب شرقی منطقه حفاظت شده توران، که خود از سال 1351 تحت حفاظت بوده است، با مساحتی برابر با 303330 هکتار در سال 1355 به پناهگاه حیات وحش تبدیل شد. این پناهگاه در قالب مجموعه وسیع توران در همین سال به عنوان ذخیره گته زیست کره نیز انتخاب شد. منطقه ای است کویری-بیابانی در استان سمنان. دامنه ارتفاعی منطقه 700 تا 2200متر، بارندگی سالانه 78 تا 231 میلیمتر، بیشینه و کمینه مطلق دما به ترتیب 2/42 و6/15- درجه سانتیگراد است. توران با اقلیم فراخشک و خشک بیابانی معتدل دارای تابستان های گرم و زمستان های سرد است. این پناهگاه از تنوع زیستی گیاهی و جانوری بسیار بالایی برخوردار است. منطقه دارای پوشش مرتعی کم تراکم با گونه های کلاه میرحسن،افدرا، باتلاقی شور، اشنان، قرهداغ، مارونگ، کمای غلافدار، درمنه، گز آتشین، تنگرس، هزار خار پنبه ای،شنگ اسبی کپکی، علف مورچه، هندوانه ابوجهل، علف کورمار، تلخه بیان، نجم طلایی، تاغ، قیچ، زردبید،آلاله آبزی و اسپند است. مهمترین گونه های جانوری منطقه عبارتند از: گورخر، پلنگ، جبیر، آهو، بز و پازن، دوپای خراسانی، هامستر، جربیل، کفتار، گربه دشتی، خرگوش، زرده بر، کاراکال، هوبره، زاغ بور، حواصیل، اردک بلوطی، عقاب، شاهین، بحری، باقرقره،تیهو، انواع سارگپه، طرلان، شاه بوف، آگاما بزمجه، سوسمار خاردم ایرانی، مار جعفری، مار شاخدار ایرانی و کفچه مار، تنوع زیستی بالای منطقه، زمینه فعایت های علمی، آموزشی و پژوهشی در آن را فراهم نموده است.