انگوران

بخشی از جنوب شرقی منطقه حفاظت شده انگوران که خود از سال 1349 به حفاظت درآمد، در سال 1354 به پناهگاه حیات وحش تبدیل شد. این منطقه کوهستانی  و تپه ماهوری با مساحت 29812 هکتار در استان زنجان قرار دارد. دامنه ارتفاعی 1280 تا 2200 متر، بارندگی و دمای متوسطسالینه 400 میلیمتر و 10 درجه سانتیگراد، منطقه را  دارای اقلیم نیمه خشک معتدل کرده است. از گیاهان مهم منطقه میتوان به زرشک، بادام، تنگرس، بنه، خینجوک، کما، درمنه، لاله واژگون، گل حسرت، آویشن، گون و انواع گندمیان اشاره کرد. وجود رودخانه های قزل اوزن و انگوران چای به همراه شرایط توپوگرافی خاص، منجر به تشکیل زیستگاه های متنوع جانوری شده است. این منطقه از زیستگاه های مهم قوچ و میش ارمنی محسوب میشود. دیگر گونه های جانوری انگوران عبارتند از: بز و پازن، خرس قهوه ای، گرگ، سیاه گوش ، شنگ، کفتار، روباه معمولی ،کبک دری، کبک، دلیجه، عقاب، شاهین، اگرت بزرگ، انواع کوکرها، خوتکا، اردک سرسبز، درنا،، بالکان، حواصیل، افعی زنجانی، افعی دماوندی، کورمار، لاک پشت برکه ای و ماهیانی چون زرده پر، سس ماهی، سفید رودخانه ای و اسبله. وجود ذخایر زیستی گیاهی و جانوری بسیار با ارزش، جلوه های طبیعی زیبا، چشمه های آبگرم و رودخانه قزل اوزن با ذخایر عظیم آبزیان بیان گر ارزش های  علمی، پژوهشی و قابلیت های گردش گری این پناهگاه است.